శాపం 1
telugu sex stories శాపం 1 కూతురు ఇంట్లోకి వచ్చిందో లేదో, ప్రశ్నల వర్షం కురిపించింది రాజమ్మ
"ఏమన్నారు ?"
"డెలివరీ డేట్ ఎప్పుడో చెప్పారా ?"
"అంతా బానే ఉందా ?"
"ఏమైనా స్కానింగ్ రాసిందా ?"
ఏమడిగినా ఏం చెప్పవేంటే ?
నవ్వుతూ చూసింది భారతి, "నువ్వు గ్యాప్ ఇస్తే కదా ఏమైనా చెప్పడానికి"
రాజమ్మ : ఆ చెప్పు చెప్పు
భారతి : అంతా బానే ఉంది, వచ్చే నెల పన్నెండో తారీకు డేట్ ఇచ్చింది. మగ పిల్లాడు, చాలా ఆరోగ్యంగా ఉన్నాడు.
రాజమ్మ : ఎందుకు ఉండడు, ఈ రాజమ్మ చెయ్యి అలాంటిది. నా కోడలి కడుపులో కూడా త్వరగా కాయ పడితే బాగున్ను.. చేతులెత్తి మొక్కుకుంది
భారతి : మొన్నే కదా పెళ్లి అయ్యింది, వాళ్ళని పీక్కు తినక. మెల్లగా కంటారు, తొందర పెట్టకు అంటుంటే వింటున్న అన్న భార్య మధు నవ్వుకుంది
★★★
సోది చెపుతానమ్మ సోది చెపుతాను
సోది చెపుతానమ్మ సోది చెపుతాను
రాజమ్మ : ఇటు రామ్మా..
అరుగు మీద కూర్చుని సోది చెపుతుంటే భారతి, మధుమతి ఇద్దరు నవ్వుకుంటూనే వెళ్లి పక్కన కూర్చున్నారు. భారతిని చూడగానే గడ్డం కింద చెయ్యి పెట్టుకుని తీక్షణంగా చూస్తూ చెయ్యి పట్టుకుంది. భారతి, మధులు ఏం అర్ధంకాక ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకున్నారు.
"నీకు కష్టాల సముద్రం ముందుందే తల్లే, ప్రతీ చర్యకి ప్రకృతి చర్యలకి నువ్వు సిద్ధంగుండాలే తల్లే, త్వరలోనే నీ ప్రేమికుడిని కలుస్తావు, నీ లోకమే మారుతుంది, బతుకే కిందా మీదా అయినా పట్టుకున్న చెయ్యి విడవక"
భారతి కోపంగా చెయ్యి విడిపించుకుంది : నిన్ను సోది చెప్పమని పిలిచాము, భవిష్యత్తు కాదు
రాజమ్మ : అమ్మాయికి పెళ్ళై కడుపుతో ఉంది.. కనిపించలేదా, సోది చెప్పినా అర్ధం ఉండాలే పిల్లా. సరిగ్గా నేర్చుకోలేదా ?
"ఉత్త మాట గాదు, గాలి మాట అసలే గాదు, నా మాటంటే గౌరమ్మ మాట, అమ్మాయి జాతకం సూపించుకోవే తల్లే"
రాజమ్మ : చాల్ చాల్లే, ఎంతా ?
"యాభై రూపాయలే తల్లే"
ఇందా అని పంపించేసింది రాజమ్మ. రోజూ లానే హడావిడిగా గడిచినా పడుకునే ముందు మాత్రం కూతురు గురించి సోది చెప్పే పిల్ల అన్న మాటలు మర్చిపోలేకపోయింది. "ప్రేమికుడా ! భారతి జీవితంలో ఎవరైనా ఉన్నారా, ఇంకెవరినైనా.. ఛ.. లేదు, అమ్మాయి చాలా సంతోషంగా ఉంది, నేనే పిచ్చి ఆలోచనలు చేస్తున్నాను, ఆ అమ్మాయి అన్నట్టు ఓ సారి జాతకం చూపిస్తే పోలా.." కళ్ళు మూసుకుని పడుకుంది.
ఓ నాలుగు రోజుల తరువాత కూతురిని వెంటబెట్టుకుని వెళితే అమ్మాయి జాతకం బాలేదు, తొలిచూరు బిడ్డ అందరినీ మింగేస్తాడు, వీలైతే తెంచుకోమని లేదంటే వదిలించుకోమని చెప్పారు. రాజమ్మ భయపడింది. కూతురి వంక చూస్తే భారతి వాటిని అసలు లెక్కే చెయ్యలేదు. భయపడి తన వల్ల కాక మొగుడికి చెప్పుకుంది, "అలా ఏం జరగదు లేవే, లేని పోనీ భయాలు పెట్టుకోకు" అని సర్ది చెప్పాడు. అయినా కూతురి బాగు కోసం నలభై ఐదు రోజులు రోజూ నాగదేవత గుడికి వెళ్లి పాలు పోసి పూజలు చేసింది.
తరువాత రెండు నెలల్లో ఆ విషయం అందరూ మర్చిపోయారు. భారతి చాలా ఆనందంగా ఉంది, తనకి తోడుగా మధుమతి కబుర్లు, అప్పుడప్పుడు వచ్చి వెళుతున్న మొగుడు. కడుపు బరువవుతున్న కొద్ది తన సంతోషాలు, ఉత్సాహం కూడా పెరుగుతూ వస్తున్నాయి. మధుమతి కూడా నెల తప్పింది. ఆనందానికి అవధులు లేవు.
డెలివరీ డేట్ రానే వచ్చింది. అందరూ హాస్పిటల్లో ఎదురు చూస్తున్నారు.
రాజమ్మ : అల్లుడు బయలుదేరాడా ?
రాజమ్మ మొగుడు : ఈ పాటికి వస్తూ ఉండాలి, తీసుకురావడానికి అబ్బాయి వెళ్ళాడులే..
రాజమ్మ : ఒకసారి ఫోన్ చెయ్యండి
రాజమ్మ మాట్లాడుతుండగానే "నేనొచ్చేసా అత్తయ్యా" అన్న మాటలు వినిపించాయి, తిరిగి చూస్తే అల్లుడు మాధవ రానే వచ్చాడు.
రాజమ్మ : వాడేడి మాధవ ?
మాధవ : ఫోన్ చేస్తుంటే కలవట్లేదు అత్తయ్యా అని మళ్ళీ చేసాడు.
రాజమ్మ : అమ్మ వాళ్ళు ఎక్కడా ?
మాధవ : వచ్చేస్తున్నారు
రాజమ్మ : కంగారేం లేదు, బిడ్డ చాలా ఆరోగ్యంగా ఉన్నాడంటే మాధవ నవ్వేసాడు.
చూస్తుండగానే హాస్పిటల్ బైట ఉద్రిక్తత పెరిగింది. అక్కడ నర్సులు చేస్తున్న హడావిడికి ఒక్కసారిగా అందరిలో కంగారు పెరిగిపోయింది. ఇంతలోనే మాధవ ఫోను మోగింది.
మాధవ : హలో బావా..
"మేము పుల్లీసులం మాట్లాడుతున్నాం సర్"
మాధవ : ఏమైంది సార్
"ఈ వ్యక్తి మీకేం అవుతారు ?"
మాధవ : నా బావమరిది !
"ఓహ్.. ఇక్కడ ఈ వ్యక్తికి రోడ్ మీద ఆక్సిడెంట్ అయ్యిందండి, లారీ కొట్టేసింది, స్పాట్ డెడ్. లొకేషన్ పెడుతున్నాను.."
మాధవ విషయం వెంటనే చెప్పకుండా ఒక్కడే వెళ్లి చూసాడు, శరీరం నుజ్జు అయ్యింది. అక్కడే ఏడుపు ఆపుకోలేక వాంతు చేసుకున్నాడు. తిరిగి హాస్పిటల్కి వెళ్లి చూస్తే అక్కడ అందరూ ఏడుస్తున్నారు. దుఃఖం దిగమింగుకుని ముందుకు వెళ్ళాడు.
రాజమ్మ : అమ్మాయికి రక్తం ఆగలేదు, మెదడుకి ఆక్సిజన్ అందక కోమా లోకి వెళ్లిందని చెపుతున్నారు. నువ్వెళ్ళి మాట్లాడు అల్లుడు (రాజమ్మ ఏడుస్తూనే ఉంది)
మాధవకి ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు, విషయం పక్కనే ఉన్న మధుమతికి చెప్పేశాడు. ఆమెకేమీ అర్ధం అవ్వలేదు, మాధవ చెప్పిన విషయం మెదడుకి ఎక్కేలోపే కళ్ళు తిరిగి పడబోయింది. వెంటనే పట్టుకున్నారు, కేకలతో ఏడవలేదు, కానీ విషయం అందరికి చెప్పేశాడు మాధవ.
★★★
అదే హాస్పిటల్కి వచ్చిన కొడుకు శవాన్ని కళ్ళార్పకుండా చూసింది రాజమ్మ. తన బుర్ర పని చెయ్యడం ఎప్పుడో ఆగిపోయింది.
ఒకేసారి రెండు విషాదాలు.. కొడుకు, కూతురు ఇద్దరికీ ఒకేసారి జరగడంతో రాజమ్మ మొగుడు తట్టుకోలేకపోయాడు, హాస్పిటల్లోనే ఉన్నా ఆయన గుండెని కాపాడలేకపోయారు.
మూడు రోజులు గడిస్తే కానీ అందరూ భారతి గురించి ఆలోచించలేకపోయారు. రాజమ్మ, మధుమతి ఇద్దరు హాస్పిటల్ కి వెళ్లారు. మాధవ తన అమ్మా నాన్నతో అక్కడే నిస్సహాయంగా కూర్చోవడం చూసి రాజమ్మ ఏడుపు ఆపుకోలేకపోయింది.
మాధవ : ఎప్పుడు లెగుస్తుందో తెలీదు
మాధవ అమ్మ : అమ్మాయి శరీరం మొత్తం చచ్చుబడిపోయింది, చేతి మీదున్న వెంట్రుకల్లో కూడా జీవం లేదని చెప్పింది డాక్టరమ్మ
ఇంతటి విషాదంలో నర్సు బిడ్డని ఎత్తుకుని వచ్చింది. మాధవ లేచి నిలబడ్డాడు. దెగ్గరికి వస్తుండగానే ఆపేసింది రాజమ్మ. కోపంతో ఉన్న ఆమె కళ్ళు ఎరుపు బిడ్డని నేరుగా తాకింది.
రాజమ్మ : పుట్టగానే అందరిని మింగేసాడు. నా చేతగాని తనమే నాకిప్పుడు ఈ పరిస్థితులని తీసుకొచ్చింది. నాకు మొహం కూడా చూపించొద్దు. మాధవా.. ఆ బిడ్డని మీరేం చేసుకున్నా నాకు అనవసరం..
కోపంగా లేచి బైటికి వెళ్ళిపోయింది.

