మోజు పడ్డ మగువ 2

"అలా బయటికి వివేక్ థెంకర్ స్టాట్యూ దగ్గర వెయిట్ చేస్తుంటానన్నాడు. బయట వెన్నెల- ఎంత బావుందో- చూద్దువురా" అంటూ ఆమెను బలవంతంగా గేటు దగ్గరికి లాక్కొచ్చింది. కారిడార్ అంతా నిశ్శబ్దంగా వుంది. "అటు చూడు చందమామ - ఆకాశంలో వెండి గడియారంలా వేలాడుతోంది. కార్తీకమాసపు వెన్నెల్ని అనుభవించకుండా, అలా మూడంకి వేసుకొని రూమ్ లో పడుకోవడం కంటే మించిన పాపం మరొకటి వుండదు. కైలాసం నుంచి పడిపోయిన ఢమరకం, ఆవేశానికి భూమిలోకి సగం కూరుకుపోయి, మిగిలిన సగం కన్పిస్తున్నట్లు వుండే మన ఆడిటోరియంపైన పడుకోవడం ఎంత బావుంటుందో బ్రహ్మానందం అంటారే అదేనేమో, వెన్నెల్లో తడిసి మనసుకు జలుబు చేయడం అంటే అంతేనేమో" "గేట్లు అన్నీ మూసేశారుగదా! ఎలా వెళతావు?" "దొంగదారి ఒకటుందిలే ఏ విషయంలోనైనా మార్గదర్శకులు వుంటారు కదా అలాంటివాళ్ళు ఏర్పాటు చేసిందే ఆ దారి రా! అక్కడివరకు వచ్చి తిరిగి వచ్చేద్దువు" అంది రమ్య. సూర్యాదేవి మౌనంగా అనుసరించింది. హాస్టల్ గేటుకి బాగా దూరంలో ఉత్తరంవైపున వుంది ఆ దారి. ప్రహరీగోడకు దిగువున మనిషి దూరేంతకంత అంత సాహసం చేయలేని అమ్మాయిల దిగులంతా అవతలికి ప్రవహించడానికి తవ్వినకాలువలా వుంది. "ఓకే! టాటా! ఛీరియో" రమ్య వెన్నెల్లో కలిసిపోయింది. ఒంటరిగా సూర్యాదేవి మిగిలిపోయింది. వెన్నెల శరీరాన్నంతా చుట్టుకుంటోంది. రాత్రి రహస్యాలపై మేలిముసుగు కప్పుతోంది గాలి.  

ఉచితంగా చదవగలిగిన భాగం పూర్తయినది. పూర్తి కథను చదవడానికి ప్యాకేజీ తీసుకోండి

కథను కొనుగోలు చేయండి